TDD to podejście do tworzenia oprogramowania, w którym testy są pisane przed kodem, który ma te testy spełnić. Artykuł opisuje kluczowe elementy i kroki metodologii TDD.
- Tworzenie kodu w podejściu TDD opiera się na zastosowaniu iteracyjności cyklu RED–GREEN–REFACTOR:
Red: Napisz test, który nie przechodzi, ponieważ funkcjonalność jeszcze nie została zaimplementowana. Wymagane jest tylko tyle kodu, aby test zaczął nie przechodzić.
Green: Napisz minimalny kod, który pozwala przejść testowi.
Refactor: Przeorganizuj kod, aby był czysty i zgodny z zasadami dobrego projektowania, bez zmiany jego funkcjonalności.
Proporcje pomiędzy RED–GREEN–REFACTOR są takie same dlatego poświęcaj tyle samo czasu na każdy z tych etapów. - Minimalistyczne podejście:
Tworzenie tylko takiej ilości kodu, która jest konieczna, aby test przeszedł. Pisanie jak najmniejszych testów, które sprawdzają jedną rzecz na raz. - Automatyzacja:
Wszystkie testy są automatyczne i mogą być uruchamiane w dowolnym momencie, aby upewnić się, że wprowadzone zmiany nie wpłynęły negatywnie na wykonanie kodu.
Kroki w procesie TDD:
- Napisz nieprzechodzący test (Red):
Zidentyfikuj funkcjonalność, którą chcesz zaimplementować. Napisz test jednostkowy, który sprawdza tę funkcjonalność. Test powinien początkowo nie przechodzić, co potwierdza, że dana funkcjonalność jeszcze nie istnieje. - Uruchom test:
Uruchom testy, aby upewnić się, że nowy test nie przechodzi. Jeśli test przechodzi od razu, może to oznaczać, że test nie jest poprawny. - Napisz kod aby test przeszedł (Green):
Napisz minimalną ilość kodu potrzebną do przejścia testu. Skup się tylko na spełnieniu testu, bez względu na czystość czy optymalizację kodu. - Uruchom test ponownie:
Upewnij się, że nowy kod sprawia, że test przechodzi. Jeśli test nadal nie przechodzi, wróć do kroku 3. - Refaktoryzacja:
Popraw kod, aby był czytelny, zrozumiały i zgodny z zasadami dobrego projektowania (np. wzorce projektowe, zasady SOLID). Upewnij się, że wszystkie testy nadal przechodzą po refaktoryzacji. - Powtórz cykl:
Przejdź do kolejnej funkcjonalności i powtórz kroki od 1 do 5.
Zalety TDD:
Metodologia TDD promuje podejście, w którym testy kierują rozwojem oprogramowania, co prowadzi do bardziej niezawodnych i łatwiejszych w utrzymaniu aplikacji.
- Wysoka jakość kodu:
Testy pisane na początku pomagają w pisaniu lepszego i bardziej przemyślanego kodu. - Szybkie wykrywanie błędów:
Błędy są wykrywane i naprawiane na bieżąco, co zmniejsza koszt ich naprawy. - Łatwiejsze utrzymanie:
Refaktoryzacja jest częścią procesu, co sprawia, że kod jest bardziej czytelny i łatwiejszy w utrzymaniu. - Dokumentacja kodu:
Testy służą jako dokumentacja kodu, pokazując, jak poszczególne części aplikacji powinny działać. - Cykliczność i aspekt psychologiczny:
Częste iteracje cyklu RED–GREEN–REFACTOR dodają motywacji i zapału do dalszej pracy nad kodem widząc dość często skuteczność pracy programisty kiedy failujący RED test staje się GREEN 🙂
Wyzwania TDD:
- Dyscyplina:
Zachowanie ciągłości cyklu RED–GREEN–REFACTOR i jego regularne stosowanie. - Krzywa uczenia się:
Programiści muszą nauczyć się pisać dobre testy, co może być trudne i czasochłonne na początku. - Początkowy nakład czasu:
Początkowo TDD może wydłużyć czas rozwoju, ponieważ wymaga pisania testów przed implementacją funkcji. - Złożoność w dużych projektach:
Zarządzanie dużą ilością testów może być skomplikowane i wymagać dodatkowych narzędzi oraz praktyk.
